Transport busem za granicę ? dla kogo jest to opłacalne?
Przejazd busem to nieraz o wiele korzystniejsza forma transportu dla pracowników wybierających się za granicę niż każdy inny środek komunikacji. Firmy transportowe współpracujące z przedsiębiorstwami zatrudniającymi ludzi za granicami naszego kraju oferują bowiem często naprawdę atrakcyjne warunki podróży oraz niewielki koszt wynikający z przejazdu do Niemiec, Norwegii czy innego, popularnego wśród Polaków miejsca zarobku. Oczywiście, jeśli zdecydujemy się na indywidualne wynajęcie takich usług we własnym gronie, może być to większy koszt, jednak busy to i tak jedne z najbardziej opłacalnych środków transportu i dlatego też stanowią najczęściej wybieraną opcję co do przewozu pracowników za granicę.
Pierwszy wyjazd do pracy za granicę
Większość osób udających się po raz pierwszy do innego kraju w celu zarobienia większej ilości pieniędzy niż jest to możliwe w Polsce, decyduje się na wspólny wyjazd z innymi pracownikami. Szczególnie w przypadku dalej położonych krajów europejskich takich, jak na przykład Szwecja ma to spore znaczenie. Warto udać się w podróż z innymi pracownikami, gdyż dzięki temu możemy dowiedzieć się co nieco o panujących tam warunkach, poznać podstawy języka czy też uzyskać informacje o tym, jakie zadania będziemy tam wykonywać. Większość firm zajmujących się zatrudnianiem polskich pracowników za granicą umożliwia im wspólny transport busem, gdyż jest to nie tylko najtańsza forma transportu, ale także opcja, przy której mogą się poznać i udzielić informacji szczególnie początkującym pracownikom.
Publiczny transport zbiorowy w Polsce
Publiczny transport zbiorowy w Polsce
W Polsce podstawowe kwestie dotyczące publicznego transportu zbiorowego reguluje ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym1.
Publiczny transport zbiorowy może odbywać się w Polsce na podstawie:
umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego pomiędzy organizatorem a operatorem,
potwierdzenia zgłoszenia przewozu lub decyzji o przyznaniu otwartego dostępu1.
Ustawa o o publicznym transporcie zbiorowym nakazuje oznakowanie środków transportu, którymi są wykonywane usługi w zakresie publicznego transportu zbiorowego, w sposób widoczny dla pasażera, podawanie rozkładu jazdy do publicznej wiadomości na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdy, a także upublicznianie cenników opłat lub taryf oraz regulaminów przewozu osób (zawierających warunki obsługi podróżnych, warunki odprawy oraz przewozu osób i bagażu, wskazujących podmiot właściwy do przyjmowania skarg i reklamacji wynikających z realizacji usług oraz terminy ich rozpatrywania). Udostępniane podróżnym cenniki opłat muszą zawierać także ceny biletów ulgowych wynikające z uprawnień ustawowych oraz uprawnień pasażerów do innych ulgowych przejazdów, ustanowionych na obszarze właściwości danego organizatora. Ww. ustawa określa również, że wsiadanie i wysiadanie pasażerów może się odbywać tylko na przystankach lub dworcach określonych w rozkładzie jazdy2.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Publiczny_transport_zbiorowy